روزنامه هاآرتص 20 آگوست 2012 (30 مرداد) در مقاله‌ای به سیاست‌های جنگی رژیم صهیونیستی در قبال برنامه هسته‌ای ایران پرداخت و نوشت: بنیامین نتانیاهو و ایهود باراک در مورد جنگ علیه ایران سخن گفته‌اند. برای نخستین‌بار بحثی گسترده و جنجالی در مورد حمله به ایران شکل گرفته که محرک آن نتانیاهو و باراک بوده‌اند. مخالفان و طرفداران جنگ به‌طور علنی بحث و اظهار‌نظر کرده‌اند. در واقع، افراد آزادانه در مورد میزان عقلانی بودن سیاست‌های نتانیاهو و باراک صحبت می‌کنند. پیش از این، چنین بحث‌های علنی در مورد ضرورت جنگ صورت نگرفته بود؛ در عملیات سینا (1956)، جنگ‌های اول و دوم لبنان (1982 و 2006) یا بمباران تأسیسات‌ هسته‌ای عراق و سوریه (به ترتیب در سال‌های 1981 و 2007) شاهد چنین بحث‌هایی نبودیم. در گذشته هنگامی که اسرائیل آماده جنگ می‌شد، تمام اخبار و فعالیت‌ها محرمانه بود یا اینکه تصمیم برای جنگ با شتاب و عجولانه صورت می‌گرفت.
در ادامه مقاله آمده است: در حال حاضر، شاهد بروز دموکراسی در بهترین حالت خود هستیم. در واقع، نتانیاهو و باراک تلاش می‌کنند موجه و ضروری بودن جنگ علیه ایران را برای مردم اسرائیل تفهیم کنند. کنست، رسانه‌ها، اعتراضات و درخواست، همگی نشانگر فضای پرالتهاب بحث و گفت‌و‌گو در مورد جنگ علیه ایران است. برخی روزنامه‌ها، طرفدار و برخی دیگر، مخالف جنگ هستند. در حال حاضر، طرح‌های عملیاتی محرمانه هستند؛ اما دستگاه نظامی، مخالفت‌های برخی سران نظامی و اطلاعاتی در مورد جنگ را به اطلاع مردم می‌رساند. نیروی دفاعی اسرائیل حتی برآوردهای خود را در مورد شمار تلفات غیرنظامی ناشی از اقدام تلافی‌جویانه ایران و نیز زمان بازسازی برنامه هسته‌ای ایران پس از حمله منتشر کرد؛ اما مخالفت با جنگ علیه ایران نیز نشان‌دهنده محدودیت‌های بحث‌ عمومی و تأثیرگذاری اندک آن بر تفکر تصمیم‌سازان است. نتانیاهو و باراک به نقد رقبای خود گوش می‌دهند و با تقویت‌ مواضع خود، به انتقادات آن‌ها پاسخ می‌دهند.
در پایان مقاله آمده است: هرچه صدای مخالفان جنگ بلندتر باشد، اراده نخست‌وزیر و وزیر دفاع برای حمله به ایران جدی‌تر می‌شود. آماده‌سازی برای جنگ علیه ایران، نقطه حساسی است که طی آن، مردم اسرائیل برای اثرگذاری این تصمیم حساس به صحنه آمده‌اند. در واقع، این راه برای تصمیم‌سازی در یک دموکراسی صحیح است. اما خرد مردم، تضمین‌کننده کیفیت تصمیمات نیست. در این میان، شیمون پرز، رئیس‌جمهور اسرائیل نیز تردیدهای خود را در مورد منطق جنگ علیه ایران بیان داشته که با واکنش دفتر نخست‌وزیری مواجه شده است. به‌طور کلی، باید گفت فضای کنونی اسرائیل به‌گونه‌ای است که مخالفت و اعتراض علیه جنگ به تقویت بیشتر مواضع نخست‌وزیر اسرائیل منجر می‌شود.

تحلیل‌ها: اگرچه این روزنامه رژیم صهیونیستی بحث‌های مطرح شده مخالفان و موافقان جنگ در این رژیم را شاهد بروز دموکراسی در بهترین حالت در این رژیم جعلی می‌داند؛ اما واقعیت اصلی به ترس سران این کشور از هرگونه حماقت احتمالی نظامی علیه ایران برمی‌گردد. چراکه این روزها بسیاری از مردم و دولتمردان حال و گذشته این رژیم در خط مقدم مخالفت با هر گونه حمله احتمالی به تأسیسات هسته‌ای ایران هستند. پس دولتمردان افراطی این رژیم مجبورند که حرف‌های مخالف را نیز بشنوند. هرچند که ایران این بلوف‌های صهیونیست‌ها را سال‌هاست شنیده و وقعی بر آن نمی‌گذارد. خبرها از داخل این رژیم حاکی است که اولین اثرات بلوف‌های نتانیاهو، وحشت و ترسی است که تمام ساکنان سرزمین‌های اشغالی را فرا گرفته است، به‌گونه‌ای که حتی شیمون پرز، رئیس‌جمهور این رژیم نیز اخیراً گفته است که شب‌ها از ترس بروز جنگ، خواب راحتی ندارد.